De vakantie is voorbij en de kinderen gaan vol goede zin weer naar school. Maar dan hoor je in de middag dat je kind is ingedeeld bij kinderen waar hij het helemaal niet naar zijn zin heeft. ‘Ik wil niet naast Esther zitten, want die praat zo veel’ en ‘Robert is helemaal niet gezellig, want die zit altijd te lezen.’
Begrijpelijk dat je verhaal wil halen bij de leerkracht en wil aangeven dat Robert en Esther beter niet bij jouw kind kunnen zitten.
Kortom: je bent het niet eens met de leerkracht. Wat doe je nu?
Inhoudsopgave
Groepsindeling
De redactie van Bureau Bijles krijgt steeds vaker berichten van ouders die het niet eens zijn met de keuze van de leerkracht. Een aantal details en opmerkingen delen we met je:
- Mijn kind zit naast kinderen die veel beter kunnen leren;
- Mijn kind zit naast kinderen die veel minder goed kunnen leren;
- Mijn kind zit naast alleen maar meisjes/ jongens;
- Mijn kind vindt het veel gezelliger naast…;
- Mijn kind kent de kinderen naast wie hij zit nog niet zo goed.
Uit veel reacties blijkt dat ouders het in ieder geval niet eens zijn met de indeling van de leerkracht. Daarom vertellen we je graag waarom leerkrachten soms besluiten nemen, die in jouw ogen niet kloppen.
Samenwerking
Het woord samenwerking zal je hier niet verbazen. Leerkrachten hebben de neiging om kinderen grenzen te laten verleggen en nieuwe vaardigheden bij te brengen. Samenwerking klinkt als vaardigheid vanzelfsprekend, maar is dat niet. Ja, kinderen kunnen goed samenwerken met kinderen die ze kennen en waarmee ze bevriend zijn. En dat is juist het punt. Leerkrachten willen dat kinderen leren met iedereen samen te werken. Ongeacht of dat uitloopt op goede resultaten, moeten kinderen eraan wennen dat ze samen komen te werken met mensen die ze zelf niet uitwerken. Zeg nou zelf, heb jij je collega’s zelf uitgekozen?
Hulp
De keuze van leerkrachten om kinderen in verschillende niveaus bij elkaar te zetten, is heel slim. Op die manier hoeft de leerkracht niet tijdens de les door de hele klas van vinger naar vinger. Kinderen zijn vaak in staat om elkaar te helpen. Zo kunnen kinderen van een hoger niveau kinderen op een lager niveau helpen.
Als het dan echt nodig is, kan de leerkracht altijd nog bijspringen.
“Ja, maar daar is de leerkracht toch voor? Hij hóórt toch alle kinderen te helpen!” horen we je zeggen.
Klopt, maar de leerkracht heeft tijdens een les rekenen (die een uur duurt) ook de taak om bijles te geven aan individuele kinderen. Hij zit dan met groepjes te werken en iedereen komt een keer langs. In de tussentijd kunnen er vragen ontstaan die de leerkracht niet direct kan beantwoorden.
Door het aan groepsgenoten te vragen, kun je in ieder geval sneller verder.
Niet gezellig
Een laatste opmerking die we willen plaatsen is dat veel ouders het hebben over “niet gezellige kinderen” om naast te zitten. Natuurlijk zijn er leerkrachten die gezelligheid hoger in het vaandel hebben staan dan andere kinderen en groepjes daarop inrichten.
Maar gezelligheid zou geen motief moeten zijn om groepjes samen te stellen. Het zou juist moeten zijn dat kinderen die elkaar nog niet goed kennen, het na een tijdje wel gezellig gaan hebben samen. Dan hebben ze dat toch maar mooi geleerd.
Geloof ons, geef de groepssamenstelling van de juf of meester een paar weken de tijd en bekijk het dan op nieuw. Grote kans dat je kind prima op zijn plek zit en niet anders meer wil.